متی ۱۲:۹-۱۴، مرقس ۳:۱-۶، لوقا ۶:۶-۱۱ - عیسی با مردی در کنیسه مواجه شد که دست خشکیده‌ای داشت. فریسی‌ها، به امید به دام انداختن عیسی، از او پرسیدند که آیا شفا دادن در روز شنبه جایز است؟ عیسی با دانستن نیت آنها پاسخ داد، **"اگر یکی از شما گوسفندی داشته باشد که در روز شنبه به چاه بیفتد، آیا آن را نمی‌گیرید و از آن بیرون نمی‌آورید؟"** سپس دست مرد را شفا داد و به او فرمان داد که دستش را دراز کند، و دست او همچنان سالم شد.
با انجام این معجزه، عیسی اهمیت رحمت را بر آیین‌ها برجسته کرد. او نشان داد که انجام کار خوب، مانند شفا دادن، حتی در روز شنبه نیز نادرست نیست. عیسی همچنین از این فرصت استفاده کرد تا تفسیر سخت‌گیرانه قوانین دینی را به چالش بکشد و تأکید کرد که محبت و رحمت باید از قوانین خشک پیشی بگیرد.
فریسی‌ها از عمل شفا دادن عیسی در روز شنبه خشمگین شدند و این واقعه در نهایت منجر به طرحی برای نابودی او شد. با این حال، اعمال عیسی نشان داد که قوانین خدا برای ارتقاء زندگی و رفاه انسان‌ها ایجاد شده است، نه برای به بند کشیدن آنها با قوانینی که نیازهای انسانی آنها را نادیده می‌گیرند.
این معجزه به ما می‌آموزد که قوانین خدا برای ارتقاء زندگی، محبت و شفا است. عیسی سنتی را به چالش کشید که قوانین خشک از رحمت پیشی می‌گیرند و اهمیت انجام کار خوب هرگاه که لازم باشد را برجسته کرد.