مرقس ۹:۱۴-۲۹ - مردی پسر مبتلا به دیو خود را به نزد عیسی آورد و از او خواست تا او را شفا دهد. پسر توسط روحی شیطانی عذاب می‌شد، که باعث می‌شد دچار تشنج‌های شدید شود و حتی خود را به آتش یا آب بیندازد. عیسی روح ناپاک را سرزنش کرد و پسر را شفا داد و گفت: "ای روح ناشنوا و گنگ، به تو دستور می‌دهم که از او بیرون بیایی و هیچ‌گاه وارد او نشوی." پسر به طور کامل شفا یافت و عیسی همچنین به شاگردان خود یادآوری کرد که ایمان در شفا دادن نقش مهمی دارد.
این معجزه نشان‌دهنده اقتدار عیسی بر قلمرو روحانی و قدرت او برای آزاد کردن انسان‌ها از فشارهای شیطانی است. همچنین اهمیت ایمان را تأکید می‌کند، زیرا عیسی به شاگردان خود می‌گوید که برخی از دیوها فقط از طریق دعا و ایمان بیرون می‌روند.
دلسوزی و اقتدار عیسی در این معجزه مشهود است، زیرا او شفا و بازسازی را به پسری که مدت طولانی رنج می‌برد، آورد. این رویداد همچنین آموزش می‌دهد که قدرت عیسی از هر نیروی روحانی که می‌تواند فردی را تحت فشار قرار دهد، بزرگتر است.