مرقس ۷:۳۱-۳۷ - عیسی مردی را شفا داد که از تولد ناشنوا و گنگ بود. مردم او را به نزد عیسی آوردند و از او خواستند که دست‌هایش را بر او بگذارد. عیسی مرد را به کنار برد، انگشتانش را در گوش‌های مرد گذاشت و زبان او را لمس کرد. پس از دعا، عیسی گفت: "باز شو!" و بلافاصله گوش‌های مرد باز شد و زبان او آزاد گردید و او شروع به صحبت کردن به طور واضح کرد.
این معجزه نمایانگر قدرت الهی عیسی و دلسوزی اوست. مرد مدت طولانی از دنیای بیرون جدا شده بود و نمی‌توانست بشنود یا صحبت کند. با شفا دادن او، عیسی نه تنها توانایی او را برای برقراری ارتباط با دیگران بازگرداند، بلکه خواست خود را برای بازگرداندن انسان‌ها به کمال کامل نشان داد.
عمل شفا دادن عیسی به مرد ناشنوا و گنگ با لمس شخصی انجام شد، که نشان‌دهنده همدلی و توجه او به درد و رنج آن مرد بود. این معجزه همچنین نمادی از قدرت شفا بخش عیسی است، هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی، که به مردم این امکان را می‌دهد که انجیل را بشنوند و حقیقت را بیان کنند.